W ramach definiowania własnej tożsamości lider (Dyrektor Zarządzający) określił, że chce zarządzać spójnie ze swoją osobowością i kluczowymi motywami. Główną ideą było osiąganie wyników dzięki inwestowaniu w poczucie bezpieczeństwa ludzi a nie osiąganie wyników poprzez ludzi-tryby maszyny.
Pojawił się jednak dylemat: Czy mogę budować bezpośrednie, bliskie relacje z każdym pracownikiem nie odbierając jednocześnie odpowiedzialności i autorytetu kierownikom średniego szczebla?
cel
Znalezienie odpowiedzi, w jaki sposób można pogodzić bliskość i utrzymanie pozycji kierowników.
rozwiązanie
Stosując zmodyfikowaną wersję Mapy biegunów lider przeanalizował pozytywne i negatywne efekty obu sprzecznych na pierwszy rzut oka strategii działania (Co zyskuję? Co tracę?). Następnie zastanowił się, jakie rozwiązania może zastosować, by wyeliminować potencjalne słabości.
efekty
Lider dowiedział się, że jego dylemat tak naprawdę nie jest dylematem – że w tej sytuacji myślenie ‘albo A– albo B’ można bez problemu zastąpić myśleniem „i A – i B”. Rozwiązanie, które wypracował wyszło ponad proste połączenie dwóch opcji. Okazało się, że dokładnie tak samo – i spójnie ze sobą – może postępować wobec wszystkich pracowników, bezpośrednich podwładnych a nawet swojego Szefa – Właściciela Firmy.
Lider znalazł kluczową oś swojego stylu zarządzania: dawanie ludziom poczucia bezpieczeństwa dzięki łagodnemu podejściu do każdej sytuacji, zawierzeniu swojej intuicji i emocjom, zaufaniu do intuicji i emocji pracowników oraz budowanie na ich silnych stronach i potrzebie wpływu – przy jednoczesnej stałej koncentracji na wynikach. W konsekwencji wypracował spójną wizję przywództwa, jakie chce budować: spójnego z jego kluczowymi wartościami oraz wspomagającego osiągać efektywność Firmy i ludzi.
